Wniebowzięcia NMP – ipsa die
Św. Mikołaja – ipsa die

• Czwartek godz. 17:00 – 18:00

Pierwsze wzmianki o Łebie pochodzą z połowy XIV wieku. W roku 1357 komtur gdański założył z polecenia Wielkiego Mistrza Zakonu – Winfrieda, nową Łebę na prawym brzegu rzeki. Osiedlu temu nadał prawa niemieckie i sprowadził do niego niemieckich kolonizatorów. W tym roku wydzielił on także ówczesnemu proboszczowi łebskiemu ziemię na gospodarstwo.  A zatem już wtedy istniała świątynia niedaleko dzisiejszej Łeby. Była to dosyć okazała budowla z cegieł.

Bardzo wcześnie, bo już w roku 1521 – czyli cztery lata po wystąpieniu M. Lutra, Łeba przeszła w ręce protestanckie, a kościół katolicki stał się zborem protestanckim. Ksiądz katolicki musiał Łebę opuścić, by wrócić dopiero po czterech wiekach. Tymczasem słowiańskiej Łebie (po zachodniej stronie rzeki) i krzyżackiej osadzie (po wschodniej stronie rzeki) zagrażały wielkie niebezpieczeństwa od morza. Fale morskie coraz silniej podmywały wybrzeże, morze nieustannie zbliżało się do obu osiedli. Wreszcie po nadzwyczajnie silnej burzy w roku 1570 opuszczono zagrożoną osadę. Założono na innym miejscu dzisiejszą Łebę. Opuszczone osiedle zostało częściowo pochłonięte przez morze, z częściowo zasypane przez wędrujące wydmy.

Gdy kościół Św. Mikołaja chylił się ku upadkowi rozpoczęto budować nowy w roku 1590. Część materiału budowlanego wzięto ze starej świątyni. Ze średniowiecznej budowli pozostała reszta muru starej świątyni – jedyny dowód istnienia starej Łeby (ruiny murów przy ul. Turystycznej). Jednak i nowy kościół wybudowany w dzisiejszym miejscu nie istniał długo. 10 lipca 1682 roku o godz. 14.00 rozpętała się nad Łebą silna burza. Piorun uderzył w dach kościoła, który spłonął wraz z plebanią i kilkoma domami. Rok później – w 1683 – ówczesny pastor kościoła sprowadził budowniczego z Gdańska, polecając mu wybudowanie nowej świątyni na miejscu starej. Zbudowano podobny, jedynie nieco szerszy i wyższy kościół. Wieża nowego kościoła została wykończona w roku 1685. Sprowadzono do niej dwa dzwony z Gdańska. 3 marca 1761 roku wieża zawaliła się. Dwa lata później wybudowano nową wieżę. w roku 1791 mieszkaniec Łeby darował kościołowi organy, które służyły 40 lat. w roku 1833 kupiec z Bordeaux, pochodzący z Łeby, sprowadził nowe. Minione wieki pozostawiły na kościele ślady zniszczenia. Gruntowny remont przeprowadzono w 1860 roku, przy czym uległy zniszczeniu pamiątki, jakie kościół posiadał. Także w tym roku zakupiono trzy nowe dzwony. Ponownie odnowiono kościół w roku 1912. Sprowadzono trzecie z kolei organy. Rok 1933 był szczególnie ważny dla tutejszego kościoła. w tym roku bowiem minęło 250 lat od chwili, kiedy w miejsce spalonego kościoła rozpoczęto budować nowy.

Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej przybyli do Łeby w sierpniu 1945 roku. Mieszkańcy zgotowali im entuzjastyczne przyjęcie. Wielu z nich płakało na widok katolickiego kapłana. Po 425 latach, 11 maja 1946 roku, ponownie powstaje rzymskokatolicka parafia z kościołem WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY. 19 maja 1946 roku, po nieznacznych przeróbkach dawnego zboru protestanckiego, dokonano poświęcenia kościoła. W tym samym roku mają miejsce jeszcze dwa inne ważne wydarzenia: przybycie do Łeby Sióstr Służebniczek oraz zmiana proboszcza, którym zostaje o. Sylwester Górzyński. Przyczynił się on do materialnego rozwoju parafii oraz jej życia religijnego.

Od ponad czterech dekad w okresie letnim Oblaci prowadzą szeroko zakrojoną akcję ewangelizacyjną wśród przebywających w Łebie wczasowiczów. Codziennie odprawiane są m. in. Msze św. z naukami – tzw. „Wczasorekolekcje”, organizowany jest Letni Festiwal Organowy, z cyklem koncertów muzyki organowej i kameralnej. Organizowane są także wieczory uwielbienia, podczas których jest czas na wyciszenie, modlitwę, ale i uwielbianie Boga śpiewem.

al. Św. Mikołaja, Abrahama, Derdowskiego, plac Dworcowy, Grunwaldzka, Kopernika, Kościelna, Kościuszki, Lęborska, 11 Listopada, 1 Maja, Olszewskiego, Piekarska, Piwna, Powstańców Warszawy, Sienkiewicza, Turystyczna, Wróblewskiego, Wybrzeże, Zielona

Miejscowości: Rąbka, Żarnowska

• o. Mieczysław Cieślik OMI (1945-1946)
• o. Sylwester Górzyński OMI (1946-1950)
• o. Józef Napierała OMI (1950-1951)
• o. Paweł Sobik OMI (1951-1953)
• o. Józef Napierała OMI (1953-1956)
• o. Antoni Kurek OMI – administrator (1956-1957)
• o. Alfred Rozynek OMI (1957-1959)
• o. Franciszek Zawodny OMI (1959-1968)
• o. Augustyn Matysek OMI (1968-1978)
• o. Józef Przybycki OMI (1978-1984)
• o. Kazimierz Czarnecki OMI (1984-1993)
• o. Jan Jop OMI (1993-1998)
• o. Józef Walkosz OMI (1998-1999)
• o. Jarosław Szotkiewicz OMI (1999)
• o. Marek Michalik OMI (1999-2004)
• o. Waldemar Janecki OMI (2004-2011)
• o. Mariusz Legieżyński OMI (2011-2020)

• ks. Grzegorz Bączkiewicz
• br. Andrzej Baranowski SAC
• o. Paweł Nyrek OMI