Wniebowzięcia NMP – ipsa die

• piątek - w miesiącach: X - III - 16.15-17.00 i IV - IX - 17.15 - 18.00

Pomijając okres gocki z I- III w., udokumentowany licznymi pracami archeologicznymi, na początku XII w., po wielowiekowej przerwie, Odry zostały zasiedlone przez osadników z Krajny. Przypuszczalnie król Bolesław Krzywousty nadał tę ziemię jednemu z zasłużonych rycerzy. Po zagarnięciu Pomorza w 1308 r., zakon krzyżacki rozpoczął proces przejmowania majątków rycerskich. Z dokumentu lokacyjnego, wystawionego w dniu 8 grudnia 1352 r., przez komtura tucholskiego Konrada von Vullekop wynika, że Odry dostały się w ręce braci zakonnych Marcina i Wojciecha, których potomkowie przyjęli nazwisko od miejscowości. Na początku XVII w. wybudowali kaplicę pod wezwaniem Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Św.., jako filię parafii w Wielu [ stąd Odry nazywa się  najstarszą córa parafii Wiele]. W 1702 r. kaplica znajdowała się w bardzo złym stanie, podobnie zresztą  jak gospodarka Odrowskich. W 1730 r. majątek przejął sędzia człuchowski, Mikołaj Pawłowski – de Kossobud, który w 1739 r., na miejsce starej i zniszczonej, wybudował nową i obszerniejszą kaplicę oraz założył cmentarz. Ponieważ w 1764 r. przeniósł się do Mokrego, a ziemię wydzierżawił luteraninowi Lukasowi Heggerowi, kaplica pozbawiona patronatu zaczęła podupadać. Na prośbę nielicznych katolików, którzy nie byli w stanie utrzymać kaplicy, w 1834 r. rozebrano ją i na siedmiu wozach drabiniastych przewieziono do Wiela, gdzie została przybudowana do tamtejszego drewnianego kościoła, od strony cmentarza. W 1902 r. proboszcz J. Fethke kazał ją rozebrać razem z wielewskim kościołem, gdyż w tym miejscu zamierzał postawić nową świątynię, natomiast stara miała zostać przeniesiona do Karsina. W trakcie rozbiórki okazało się, że jest ona na tyle zniszczona, iż nie nadaje się do przeniesienia. W związku z tym mieszkańcy Karsina postanowili wybudować nowy kościół. Większość jego wyposażenia, które przekazał ks. J. Szydzik pochodziła z dawnej kaplicy odrowskiej, m.in. obecny ołtarz główny. Po utworzeniu kuracji w Karsinie, w 1913 r., Odry, Pustki i Wojtal odłączono od Wiela i przyłączono do Karsina. Zmiany przynależności parafialnej nie zaakceptowała większość mieszkańców, dlatego w 1914 r. rozpoczęto starania o utworzenie parafii w Odrach. Początkowo uproszono władze  diecezjalną o  zezwolenie na odprawianie ośmiu nabożeństw w ciągu roku, w oberży Władysława Gończy. Po otrzymaniu zgody, w marcu 1921 r., mieszkańcy założyli Komitet Kościelny, który w 1923 r. wystarał się o zezwolenie na dwanaście mszy św. W tym czasie zrodziły się plany budowy własnego kościoła i sprowadzenia do Odrów duszpasterza. Ponieważ Komitet Kościelny nie posiadał osobowości prawnej, w dniu 25 stycznia 1925 r. mieszkańcy Odrów, Wojtala, Pustek i Miedzna założyli stowarzyszenie o nazwie Kościelne Kółko Budowlane, którego celem było zbieranie funduszy na zakup nieruchomości dla przyszłego księdza, a w przyszłości na budowę kościoła. Zabiegi członków Kółka Budowlanego, którego pierwszym prezesem był młynarz Leon Gwizdała, w dniu 24 sierpnia 1926 r. doprowadziły do zakupu nieruchomości od Marianny Smolarczyk. Na przyszły majątek parafialny składały się : 4,6 ha ziemi uprawnej, dom mieszkalny, stodoła i chlew [1903 r.], w bardzo złym stanie. W rezultacie licznych zabiegów, w dniu 19 października 1926 r., biskup Stanisław Wojciech Okoniewski urządził w Odrach osobne duszpasterstwo i mianował ks. W. Kalitowskiego z Wielkiego Łęcka duszpasterzem tamże[..]. Granice stacji duszpasterskiej zostały erygowane dekretem z 9 lutego 1927 r. Pierwotnie do parafii miały należeć następujące miejscowości: Odry, Wojtal, Pustki, Miedzno, Uroża, Leśna Huta, Wieck, Klonowice, Zawada, Gotelp, siedlisko Polana i Stara Juńcza. Na skutek nieporozumień mieszkańców tych wsi projekt granic w takim kształcie upadł, a w konsekwencji, we wrześniu 1927 r., biskup chełmiński odwołał duszpasterza.

Po odejściu ks. Wincentego Kalitowskiego do Bałut pieczę nad stacją duszpasterską sprawował ks. Alojzy Licznerski, kuratus z Karsina. Dnia 01.04.1929 r. przybył do Odrów następny duszpasterz, ks. Julian Paweł Zawadziński. Na jego prośbę biskup Stanisław Wojciech Okoniewski wystawił dekret erygujący samodzielną stacje duszpasterską, który zaczął obowiązywać od dnia 1 lipca 1929 r. [ to jest właściwa data powstania, najpierw kuracji, a potem parafii Odry]. W myśl dekretu do Odrów zostały przyłączone następujące wioski: Wojtal, Wieck, Pustki i Leśna Huta. W sierpniu 1931 roku rozpoczęła się budowa nowego kościoła, wg projektu inż. Architekta z Poznania

Stefana Cybichowskiego. W dniu 15 sierpnia 1932 r. poświęcono kamień węgielny, a dnia 04.12.1932 r. kościół został poświęcony przez dziekana czerskiego ks. prałata Kazimierza Sprengla. Natomiast konsekracji kościoła, dnia 16.07.1933 r. dokonał sufragan chełmiński, biskup Konstanty Dominik. W następnych latach, ks. Zawadziński, uzupełniał wyposażenie świątyni. W stoczni Gdańskiej odlano dwa dzwony spiżowe: „ Chrystus Król” i „Maryja”, które dnia 15.08.1936 r. poświęcił dziekan czerski ks. Spręgel. Wcześniej, bo dnia 01.03.1936 r., ks. J. Zawadziński poświęcił stacje Drogi Krzyżowej wykonane przez artystę rzeźbiarza z Zawór k. Poznania, Józefa Berdyszaka. Autorem dalszego wyposażenia kościoła, czyli ołtarza głównego[ cementowa figura Matki Bożej Wniebowziętej], ołtarzy bocznych [ cementowe płaskorzeźby: „Serca Pana Jezusa” i „Św. Józef z Dzieciątkiem Jezus”], chrzcielnicy [ cemntowa figura przedstawiająca chrzest w Jordanie] oraz cementowej ambony był profesor Durek. Prace zostały ukończone w 1938 roku. Na początku wojny, dnia 26.10.1939 r., ks. Julian Zawadziński został aresztowany przez hitlerowców  i prawdopodobnie dnia 29.10.1939 r. rozstrzelany w Igłach k. Chojnic[ wg relacji siostrzenicy ks. Juliana była to data 11.11.1939 r.]

W czasie wojny parafią opiekował się ks. A. Licznerski z Karsina, a po wyzwoleniu od 01.04.1945 r. do stycznia 1948 r. administratorem parafii był ks. Jan Szultz, który zrekonstruował, zniszczoną w czasie wojny, figurę „Chrystusa Króla”, autorstwa prof. Durka. Po jego odejściu do Starych Polaszek, od dnia 15.02 1948 r. do 05 .09.1948 r., parafią administrował ks. Egon Rowiński. Po wyjeździe ks. Rowińskiego do Niemiec, pieczę nad parafią sprawował ks. Jan Ossowski z Karsina.

Dnia 23.12.1952 r. parafię objął ks. Józef Orzechowski, który wcześniej był administratorem w Szczepankach. W 1954 roku, Chojnicki Zakład Przemysłu Terenowego, założył instalację elektryczną w kościele. W latach 1954-55 świątynia została wymalowana i wykonano polichromię wg projektu prof. Gosiniewskiego z Poznania. W 1957 r. firma p. Józefa Mollina z Odrów wykonała 11-głosowe organy pneumatyczne, które zostały poświęcone przez Ks. Bpa Bernarda Czaplińskiego. W 1960 r., z odlewni „Godula” z Bytomia sprowadzono dwa dzwony: „Maryja” i „Józef” [przedwojenny dzwon „Maryja” ukradli Niemcy], które dnia 21.08.1960 r. poświęcił biskup K.J.Kowalski.

Wielkim wydarzeniem duchowym dla parafii była peregrynacja ikony Matki Bożej Częstochowskiej, która miała miejsce w dniach 16-17 września 1961 r. W 1980 r., firma inż. Antoniego Rducha z Połomia na Śląsku wykonała elektryczno-mechaniczny napęd dzwonów, a dwa lata później oczyszczono polichromię kościoła i pomalowano ściany. W następnych latach przez chorobę ks. proboszcza parafia zaczęła podupadać. Dnia 1 lipca 1996 r. Ks. Bp. J. B. Szlaga przeniósł ks. J.Orzechowskiego w stan spoczynku i mianował go „Radcą Honorowym”. Po przejściu na emeryturę ks. radca pozostał na plebanii, gdzie zmarł 12.12.2002 r., a mszę św. pogrzebową, dnia 16.12.2002 r., odprawił J.E.Ks. Bp Piotr Krupa, w obecności 24 kapłanów.

Po przejściu w stan spoczynku ks. Orzechowskiego, administratorem parafii został ks. Eugeniusz Baś, który zarządzał parafią do 31.08.1996 r.

Dnia 1 września 1996 r. proboszczem parafii został ks. Zbigniew Straszewski. Wprowadzenia na urząd dokonał, dnia 08.09.1996 r., ks. dziekan Henryk Kotlenga z Czerska. W maju 1997 r. całkowicie zostało odnowione ogrodzenie kościoła i zabudowań plebanijnych [700 mb]. W następnym roku, firma „Smok-Service” ze Starogardu Gdańskiego odnowiła elewację zewnętrzną kościoła, łącznie z wymianą rynien. We wrześniu 1999 r. została zmieniona w kościele instalacja elektryczna i wykonane pierwsze, profesjonalne nagłośnienie. W roku jubileuszowym, od 6-14 maja 2000 r., parafia przeżyła Misje św., które prowadził o. Gerard Janikowski CR z Kościerzyny. Dwa miesiące później [od 03.07 do 12.08.2000 r.], firma p. Romana Lanieckiego z Pelplina wymalowała wnętrze kościoła, łącznie z polichromią. Zostały dokonane zmiany, m.in. dodane złocenia, wg. Projektu inż. arch. Ryszarda kaczora z Grudziądza. W przeddzień odpustu, 14.08.2000 r. zamontowano 12 nowych żyrandoli mosiężnych i 13 kinkietów w stylu „Księstwo Warszawskie”. Dotychczasowe prace parafialne, dnia 15.08.2000 r. pobłogosławił Ks. Bp. J.B.Szlaga. Dnia 15.08.2002 r. rektor WSD w Pelplinie, ks. dr Wiesław Mering dokonał poświęcenia nowego ołtarza i ambonki, wykonanych z drewna przez  miejscowego stolarza Gerarda Breske, wg projektu inż. arch. Ryszarda Kaczora. W sierpniu 2003 r. został zakończony dwuletni, kapitalny remont organów, który wykonał zakład Józefa Mollina z Odrów. Od maja do września 2005 r. trwały prace montażowe 9 nowych witraży[ściana frontowa i ściany boczne]świątyni, wykonane przez Tadeusza Nietupskiego z Banina. Rok później[13 maja 2006 r.] p. Marcin Czeski z Autorskiej Pracowni Witraży, z Poznania, wykonał dwa witraże w prezbiterium [„Pieta” i „Ucieczka do Egiptu”], które poświęcił J. E. Ks. Bp. Jan Bernard Szlaga, dnia 07.07.2006 r. Na wiosnę tego roku Zakład Kamieniarski Sławomira Trawickiego z Kalisk powiększył i wyłożył marmurem prezbiterium kościoła wg projektu ks. Wincentego Pytlika z Pelplina. W marcu 2008 r. Zakład Kamieniarski S. Trawickiego z Kalisk zmienił posadzkę w kościele, z cementowej na granitową , a firma Romana Lanieckiego z Pelplina pomalowała nawy boczne i ławki, na które wykonano obicia. W dniu 18 lipca 2008 r. parafia obchodziła 75-lecie konsekracji świątyni, w której uczestniczył Biskup Diecezjalny Jan Bernard Szlaga. W ramach jubileuszu odbył się koncert organowy, w wykonaniu prof. Romana Peruckiego, dyr. Filharmonii Gdańskiej i jego małżonki. Tego samego roku, 20 września, w kościele odbyło się nabożeństwo i sympozjum naukowe z okazji 50-rocznicy powstania Rezerwatu „Kręgi Kamienne”. Oprócz władz lokalnych, powiatowych i wojewódzkich, uczestniczyli w nim. Nestor polskiej archeologii, prof. J. Kmieciński, prof. L. Lipnicki i wieloletni badacz obszaru, prof. T. Grabarczyk z Łodzi.   W maju 2009 r. firma budowlana A. Miesikowskiego z Odrów, pod nadzorem konserwatorskim, dokonała zmiany dachu na kościele. Przed kościołem i na „starym cmentarzu” wymieniono krzyże. Nowy dach został poświęcony dnia 2 lipca 2009 r. przez Biskupa Diecezjalnego, J.B. Szlagę. Biskup Diecezjalny J.B. Szlaga był obecny w parafii na kolędzie dekanalnej w grudniu 2010 r., pięćdziesiątych urodzinach miejscowego proboszcza [26.03.2011 r.] oraz na srebrnym jubileuszu kapłaństwa [11.02.2012 r.]

W 2012 r  dokonano zmianę dachu na plebanii. Dnia 20 sierpnia 2013 r. dotychczasowy duszpasterz ks. dr Zbigniew Straszewski został przeniesiony do Czerska. Tego samego dnia dekretem Ks. Bp. Diecezjalnego dr Ryszarda Kasyny nowym duszpasterzem został ks. mgr Mieczysław Patałuch. Wprowadzenia w urząd dokonał, dnia 07.09.2013 r. dziekan dekanatu czerskiego ks. Andrzej Wałdoch ze Szlachty. Od tego czasu do 2017 r. wymieniono stropy w plebanii,  ogrodzenia wokół plebanii z nową bramą wjazdową do plebanii, zainstalowano zestaw multimedialny w kościele, wymieniono przęsła z drewnianych na metalowe wokół kościoła, przeprowadzono renowację mebli w zakrystii, dokonano renowacji drzwi zewnętrznych do kościoła.

Pustki, Wieck, Wojtal, Uroża

• ks. Jan Szultz – administrator (1945-1948)
• ks. Egon Rowiński – administrator (1948)
• ks. Jan Ossowski – dojeżdżał z Karsina (1948-1952)
• ks. Józef Orzechowski (1952-1996)
• ks. Eugeniusz Baś – administrator (1996)
• ks. Zbigniew Straszewski (1996-2013)