II proces beatyfikacyjny męczenników z okresu II wojny światowej
Słudzy Boży Męczennicy Pelplińscy z okresu II wojny światowej:
1. Antoni ARASMUS – kuratus w Kiełpinie; 45 lat; aresztowany na początku września 1939 r.; więziony w Kartuzach; zwolniony z więzienia za sprawą jednego z Niemców – właściciela majątku w Borczu, u którego przebywał cztery tygodnie odprawiając w każdą niedzielę Mszę św. dla parafian; sądząc, że możliwość ponownego aresztowania minęła podjął posługę w parafii i w tym niebezpiecznym czasie manifestował swą polskość i piętnował wszelkie zło; powtórnie aresztowany, postrzelony i dobity kolbą 27.10.1939 r.
2. Jan HAMERSKI – wicedziekan i proboszcz w parafii Wtelno; 59 lat; działacz narodowy; opiekował się organizacjami społeczno-kulturalnymi w parafii; we wrześniu 1939 r. pomimo ostrzeżeń pozostał w parafii; aresztowany i zabity 06.10.1939 r. w lesie koło Treszczyna.
3. Bernard JARUSZEWSKI – alumn Seminarium Duchownego w Pelplinie; 29 lat; aresztowany jesienią 1939 r. i osadzony w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu; od 06.12.1944 r. w Mauthausen-Gusen; zmarł 11.02.1945 r. na skutek wyczerpania.
4. Cyryl KARCZYŃSKI – proboszcz w Cekcynie; 56 lat; gorliwy patriota, krzewiciel i zbieracz pieśni ludowych, miłośnik kultury polskiej; aresztowany jesienią 1939 r. i osadzony w Stutthofie, gdzie był męczony w ciemnicy; od 10.04.1940 r. w Sachsenhausen; zmarł 29.05.1940 r. z wycieńczenia.
5. Konstantyn KREFFT – radca duchowny, proboszcz w Tucholi; 73 lata; z jego inicjatywy wzniesiono kościoły w Sopocie, Piecach i Tucholi; podejmował także działalność społeczną – autor kilku prac z dziedziny pedagogiki; 30.09.1939 r. aresztowany i pobity przez hitlerowców w Tucholi; więzień Stutthofu – zmarł z wycieńczenia 11.06.1940 r.
6. Anastazy KRĘCKI – proboszcz w Strzelnie; 51 lat; troszczył się o rozwój kultury społeczeństwa; bardzo czuły na potrzeby biednych; wspierał rozwój rolnictwa; zamordowany w listopadzie 1939 r. w lasach Piaśnicy.
7. Reginald KRZYŻANOWSKI – kuratus parafii Sumin; 45 lat; gorliwy w wypełnianiu obowiązków kapłańskich; pozostał pomimo ostrzeżeń o możliwości aresztowania; bezpośrednio przed aresztowaniem torturowany i zmuszany do haniebnych czynów, którym się oparł; zamordowany 16.10.1939 r. w lesie Szpęgawskim.
8. Jan LESIŃSKI – wikariusz w Gdyni – Grabówek; 32 lata; pierwszy raz aresztowany jako zakładnik; zwolniony i powtórnie aresztowany 02.11.1939 r. – uwięziony w Nowym Porcie w Gdańsku; od 18.01.1940 r. w Stutthofie; zastrzelony nocą 08.02.1940 r. w obronie czystości.
9. Józef MAŃKOWSKI – proboszcz parafii Nowacerkiew k. Chojnic; 34 lata; oddany duszpasterz – założyciel Akcji Katolickiej, Stowarzyszenia Dzieciątka Jezus; 25.08.1939 r. powołany na stanowisko kapelana Wojska Polskiego, powrócił do parafii 25 września; aresztowany 26 października, więziony w Chojnicach; zamordowany 09.11.1939 r. w “Dolinie Śmierci” k. Chojnic wraz z innymi kapłanami.
10. Bernard ŁOSIŃSKI – kan. honorowy, dziekan i proboszcz w Sierakowicach; 75 lat. prowadził bogatą działalność społeczną na rzecz rozwoju gospodarczego i kulturalnego; poseł na sejm przez trzy kadencje; odznaczony orderem “Polonia Restituta”; aresztowany we wrześniu 1939 r.; więziony w Kartuzach, Gdańsku, Stutthofie i od 10.04.1940 r. w Sachsenhausen, gdzie zmarł z wyczerpania 22 kwietnia tegoż roku.
11. Franciszek NOGALSKI – wikariusz w Raciążu; 28 lat; dla ocalenia Polaków skazanych na śmierć z powodu pożaru zabudowań niemieckiego właściciela wziął na siebie winę; za podjęcie takiej próby ocalenia innych rozstrzelano go jako pierwszego 24.10.1939 r.
12. Paweł PRABUCKI – dziekan i proboszcz w Gostkowie; 48 lat; gorliwy pasterz; w pierwszych dniach wojny kapelan wojskowy; powraca do parafii; aresztowany dwukrotnie: 17.10.1939 r. i 15.01.1940 r.; więzień obozów koncentracyjnych: Stutthof, Sachsenhausen – tu nominowany przez władze obozowe proboszczem kaplicy obozowej, od 14.12.1940 r. – Dachau, gdzie 22.01.1941 r. odprawił pierwszą Mszę św. na terenia obozu, nazwany przez władze obozowe “Oberpriester”; potrafił łagodzić wiele ciężkich szykan, podnosił na duchu innych; zmarł z wycieńczenia 30.08.1942 r.
13. Stefan RADTKE – proboszcz parafii Rożental k. Lubawy; 50 lat; aresztowany 05.09.1939 r. i więziony w miejscowościach: Olszynek, Nowe Miasto, Brodnica, Rypin, Grudziądz, obozach koncentracyjnych Stutthof i Sachsenhausen; gdyby przed władzami obozowymi nie przyznał się, że jest księdzem, mógłby opuścić obóz w Sachsenhausen dzięki zwolnieniu uzyskanemu przez jego krewnych; zmarł z wycieńczenia 29.10.1940 r.
14. Józef ROSKWITALSKI – kanonik katedralny i rektor Seminarium Duchownego w Pelplinie; 46 lat; potrafił pracować z młodzieżą, dobry kaznodzieja, naukowiec w dziedzinie filozofii i pedagogiki; wbrew ostrzeżeniom pozostał w Pelplinie, by wspólnie dzielić los kanoników i profesorów Seminarium; aresztowany wraz z duchownymi Pelplina, zabity w zbiorowej egzekucji w koszarach koło Tczewa 20.10.1939 r.
15. Edmund ROSZCZYNIALSKI – dziekan i proboszcz w Wejherowie, prałat Jego Świętobliwości; 51 lat; gorliwy pasterz zatroskany o rozwój kultury swego regionu, działacz charytatywny; aresztowany w listopadzie 1939 r.; służył więźniom jako kapłan, za co został rozstrzelany w nocy z 11 na 12 grudnia 1939 r. w Cewicach k. Lęborka.
16. Piotr SOSNOWSKI – profesor “Collegium Marianum” – gimnazjum pelplińskiego; proboszcz w Bysławiu i dziekan tucholski; 40 lat; polonista i pisarz religijny; aresztowany 26.10.1939 r. i nazajutrz rozstrzelany w Rudzkim Moście.
17. Henryk SZUMAN – dziekan i proboszcz parafii p.w. św. Mateusza w Starogardzie Gd.; 57 lat; należał do licznych polskich organizacji oświatowych i charytatywnych, apostoł trzeźwości i miłości wobec ubogich; zmuszony opuścić parafię; zastrzelony 02.10.1939 r. w Fordonie k. Bydgoszczy.